Ως ναυτικό φορτίο, το κρασί είναι γνωστό ότι βυθίζεται μαζί με το πλοίο όταν επέρχεται καταστροφή. Τέτοια ήταν η τύχη μιας κρύπτης φιαλών στο S.S. Libourne, ένα βρετανικό ατμόπλοιο που βυθίστηκε από γερμανικό υποβρύχιο στις 29 Σεπτεμβρίου 1918, σκοτώνοντας τρία μέλη του πληρώματος.
Το Libourne παρέμεινε χαμένο στα ανοικτά των νότιων ακτών της Βρετανίας μέχρι το 2015, όταν ανακαλύφθηκε από την ομάδα 10994, η οποία αποτελείται, μεταξύ άλλων, από τον ιστορικό του ναυτικού και συγγραφέα Ian Hudson, τον ναυτικό μηχανικό Daniel Jayson και τον δύτη Luc Heymans. Αλλά, όπως έμαθε γρήγορα το 10994, το ναυάγιο είχε μια εκπληκτική και ενδεχομένως νόστιμη (ή όχι) ανατροπή: Το πλοίο μετέφερε μια τεράστια ποσότητα αλκοόλ, συμπεριλαμβανομένων μπουκαλιών σαμπάνιας (τόσο σε μεγαλούτσικα όσο και σε μπουκάλια μικρού μεγέθους), λευκού κρασιού (πιθανώς Sauternes), κόκκινου κρασιού (πιθανώς Bordeaux), κονιάκ και λικέρ Benedictine. "Όσο περισσότερο το ψάχναμε, τόσο περισσότερο ενθουσιαζόμασταν με αυτό που βλέπαμε, που ήταν ένας ολόκληρος σωρός κρασί", δήλωσε ο Jayson στο Wine Spectator. " Σκεφτήκαμε, " Αυτό είναι συναρπαστικό. '"
Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί πόσα μπουκάλια μετέφερε το Libourne όταν επέστρεφε από την παράδοση άνθρακα στο Μπορντό, την τελευταία του αποστολή, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του αλκοόλ δεν είχε δηλωθεί στο φορτωτικό δελτίο (σε αντίθεση με την πλούσια προμήθεια αγγουριών του πλοίου). Όμως, τα μπουκάλια ανέρχονται σε χιλιάδες, ίσως και σε εκατοντάδες χιλιάδες.
Αν και πολλά από αυτά είναι αναμενόμενα σε κακή κατάσταση, ο Hudson και ο Jayson αναμένουν ότι ένας σημαντικός αριθμός τους μπορεί να διασωθεί, ακόμη και να καταναλωθεί, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσαν να αξίζουν δεκάδες χιλιάδες δολάρια, αν οι προηγούμενες διασώσεις ναυαγισμένων κρασιών είναι ενδεικτικές.
" Για τη σαμπάνια, μπορείτε να δείτε τους φελλούς και τα muselets - τα κλουβιά - προστατεύονται", δήλωσε ο Hudson. " Μερικοί από [τους φελλούς του αποσταγμένου κρασιού] είναι σίγουρα άθικτοι- μερικοί από αυτούς έχουν σφραγίδες από κερί. "
Η συνολική στρατηγική του 10994 είναι να διασώσει και να πουλήσει όσο το δυνατόν περισσότερα μπουκάλια, δωρίζοντας ένα μέρος των εσόδων στο Σύνδεσμο Ακτοφυλακής και στο Royal National Lifeboat Institution για φιλανθρωπικούς σκοπούς. "Ιδανικά, θα θέλαμε να κάνουμε μια μαζική διάσωση και να φέρουμε ό,τι αξίζει να διασωθεί", δήλωσε ο Hudson. Απλό σχέδιο, σωστά;
Όχι τόσο γρήγορα. Ως κατευθυντήρια γραμμή, το Ηνωμένο Βασίλειο τηρεί τη Σύμβαση της UNESCO του 2001 για την προστασία της υποβρύχιας πολιτιστικής κληρονομιάς, η οποία απαγορεύει την ενόχληση υποβρύχιων χώρων ηλικίας άνω των 100 ετών. Αυτό σημαίνει ότι η διάσωση των μπουκαλιών είναι απαγορευτική σύμφωνα με το Υπουργείο Ψηφιακού Πολιτισμού, Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Αθλητισμού του Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς και τους οργανισμούς Marine Management και Historic England.
Οι Hudson και Jayson υποστηρίζουν ότι επειδή το φορτίο είναι ευπαθές και το Libourne έχει ουσιαστικά καταρρεύσει (κυρίως χάρη στις αλιευτικές μηχανότρατες της Μάγχης), η εντολή δεν ισχύει εδώ. Ελπίζουν να λάβουν τελικά απαλλαγή, αλλά δεν ξέρουν πότε θα γίνει αυτό ή πόσο ακόμα θα επιβιώσουν τα κρασιά που μπορούν να διασωθούν. Ακόμη και αν επιτραπεί, το 10994 θα χρειαστεί πρόσθετη χρηματοδότηση για να συνεχίσει την αποστολή του- η ομάδα αναζητά επί του παρόντος χρηματοδότες.
" Με τα βάθη του νερού που εμπλέκονται, είναι ένα σημαντικό ποσό χρημάτων μόνο για να φτάσουμε εκεί ", δήλωσε ο Jayson. " Χρειάζεται μια εμπορική βάση, αλλιώς δεν μπορείς να το κάνεις. " Προς το παρόν, οι περίεργοι λάτρεις του κρασιού και της ιστορίας θα πρέπει να αρκεστούν στο βίντεο του 10994 για την υποβρύχια ανακάλυψη.
