Καθώς ανέβαινα τους απότομους λόφους των αμπελώνων της βόρειας Ιταλίας για να συναντήσω τρεις αδελφές της οικογένειας Tessari, είχα μια καυτή ερώτηση σχετικά με το κτήμα Suavia: Πώς το κάνουν;
Στα 100 καλύτερα κρασιά του 2022 του Wine Spectator, η Suavia ήταν το μοναδικό οινοποιείο από το Βένετο, τη μεγαλύτερη σε όγκο οινοπαραγωγική περιοχή της Ιταλίας. Αυτή ήταν η τρίτη φορά που η Suavia εμφανιζόταν στη λίστα και η δεύτερη για το βασικό της Soave Classico, η εσοδεία 2020 του οποίου κέρδισε 90 βαθμούς με τιμή 18 δολάρια, καθιστώντας το την καλύτερη ευκαιρία από την Ιταλία στη λίστα του 2022.
Το εντυπωσιακό ιστορικό 22 ετών των αδελφών περιλαμβάνει 37 κρασιά που συγκέντρωσαν 90 βαθμούς ή υψηλότερους σε τυφλές δοκιμές του Wine Spectator και ήθελα να μάθω το μυστικό τους.
Όταν έφτασα στο χωριουδάκι Fittà, όπου οι αδελφές μεγάλωσαν και τώρα εργάζονται, εντυπωσιάστηκα από την απομονωμένη ησυχία του τόπου, όπου ο πληθυσμός κυμαίνεται λίγο πάνω από τους 100 κατοίκους.
Δεν υπάρχει μπαρ για να πάρετε έναν πρωινό εσπρέσο και μια εφημερίδα. Δεν υπάρχει κανενός είδους μαγαζί, απλά υπέροχη θέα. Στα νότια βρίσκεται το κάστρο Soave και η απέραντη πεδιάδα του Po που εκτείνεται στον ορίζοντα, ενώ στα βόρεια βρίσκονται οι χιονισμένοι πρόποδες των Δολομιτικών Άλπεων.
Εδώ, δίπλα σε ένα ταπεινό οικογενειακό σπίτι που χτίστηκε από τον προπάππο τους τον 19ο αιώνα, βρίσκεται το σύγχρονο οινοποιείο Suavia που κατασκευάστηκε από τους γονείς των αδελφών, τον Giovanni και τη Rosetta. Τα τρία αδέλφια έχουν πλέον εξελίξει το κτήμα σε ένα κορυφαίο κτήμα λευκών κρασιών.
Μετά από μια μέρα με τους Tessaris, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η επιτυχία τους δεν οφείλεται σε κάποιο μυστικό, απλώς σε μεγάλους παλιούς αμπελώνες που συνοδεύονται από εξυπνάδα, μελέτη και μερικές πολύ καλές μακροπρόθεσμες αποφάσεις.
Η προσέγγισή τους στην παραγωγή κρασιού είναι όσο πιο απλή γίνεται. Εργαζόμενοι σε μεγάλα ηφαιστειογενή εδάφη της Fittà, καλλιεργούν τους αμπελώνες τους με βιολογικό τρόπο, καλλιεργώντας τις δύο κύριες τοπικές ποικιλίες του Soave: Garganega και Trebbiano di Soave. Από αυτά τα σταφύλια παράγουν λευκά κρασιά μονής ποικιλίας, τα οποία ζυμώνονται και ωριμάζουν σε ανοξείδωτες δεξαμενές πριν από την εμφιάλωση.
" Δεν κάνουμε μείγματα", εξηγεί η Meri, η μεγαλύτερη από τις τρεις. " Για μας, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε την ποικιλία στην αγνότητά της, στο ηφαιστειακό έδαφος. "
Το 2001, η Meri και η Valentina, που τότε ήταν γύρω στα 20, ανέλαβαν την Suavia, την οποία οι γονείς τους είχαν ξεκινήσει το 1982. (Οι δύο προηγούμενες γενιές Tessari είχαν πουλήσει τα σταφύλια ή τα κρασιά τους σε μεγάλους παραγωγούς, συμπεριλαμβανομένου του συνεταιρισμού Cantina di Soave). Η μεγαλύτερη αδελφή, η Arianna, είχε εγκαταλείψει το Soave για να συναντήσει τον σύζυγό της στην ίδρυση του Masari, ενός οινοποιείου στα βορειοανατολικά, στην Valle d' Agno. Η μικρότερη αδελφή, η Alessandra, δεν θα ενταχθεί στην επιχείρηση για άλλη μια δεκαετία.
Όντας νέες και μόλις τελειωμένες από το πανεπιστήμιο, όπου η Meri είχε σπουδάσει ιταλική λογοτεχνία και η Valentina οινολογία, οι αδελφές έθεσαν θεμελιώδεις ερωτήσεις. Γιατί τα κρασιά Soave συνήθως αναμειγνύονταν από την εξαιρετικά παραγωγική Garganega με το όψιμης ωρίμανσης, όξινο Trebbiano di Soave; Θα μπορούσε το Trebbiano di Soave να σταθεί μόνο του;
" Ρωτήσαμε αν ήταν απαραίτητο να συνδυάσουμε τα δύο, όχι μόνο επειδή το έκαναν οι παππούδες μας", λέει η Meri, ανεβαίνοντας σε ένα λασπωμένο φορτηγό πριν ξεκινήσουμε για τους αμπελώνες. " Κανείς δεν είχε κάνει ποτέ επιστημονική μελέτη και θέλαμε να εμβαθύνουμε περισσότερο. "
Οι αδελφές επιστράτευσαν το Πανεπιστήμιο του Μιλάνου και τον κορυφαίο επιστήμονα του αμπελώνα Attilio Scienza, ο οποίος τους είπε ότι πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Trebbiano di Soave ήταν το κύριο συστατικό των τοπικών κρασιών. Στη συνέχεια ήρθαν τα τρακτέρ που μηχανοποίησαν την αμπελουργία στην πεδιάδα του Soave.
" [Το Trebbiano di Soave] θεωρούνταν κάποτε πιο ευγενές, αλλά εγκαταλείφθηκε ως λιγότερο παραγωγικό", λέει ο Meri.
Το Trebbiano di Soave έχει αποδειχθεί ότι είναι γενετικά πανομοιότυπο με την ποικιλία Verdicchio της περιοχής Marche, αλλά στο Soave έχει κακή φήμη. Το σταφύλι έχει συγχέεται λανθασμένα με άλλες ποικιλίες που έχουν μόνο το όνομα Trebbiano, και οι κανονισμοί της ονομασίας το περιορίζουν σε ποσοστό όχι μεγαλύτερο από 30 τοις εκατό σε ένα χαρμάνι που χαρακτηρίζεται ως Soave.
Η ερευνητική ομάδα της Scienza εντόπισε επτά ποιοτικούς βιοτύπους Trebbiano di Soave από το παλιό αμπελώνα της Suavia, τους οποίους χρησιμοποίησε για τον πολλαπλασιασμό και την αναφύτευση ενός θερμού, νότιου αμπελώνα που ονομάζεται Massifitti.
Με την εσοδεία του 2008, εγκαινίασαν το Trebbiano Veronese Massifitti από έναν αμπελώνα, που ζυμώνεται με ντόπιες ζύμες. Πρόκειται για ένα λαμπερό, σύνθετο και λεπτό αρωματικό κρασί που, με την πάροδο του χρόνου, αποκαλύπτει τριτογενή αρώματα, συμπεριλαμβανομένης μιας νότας βενζίνης τύπου Riesling. (Το Massifitti του 2018 βαθμολογήθηκε με 91 βαθμούς και κοστίζει 30 δολάρια).
Με την πάροδο των ετών, οι αδελφές έχουν υπερτριπλασιάσει τους αμπελώνες τους, από περίπου 20 στρέμματα σε περισσότερα από 66 - όλα εντός των ορίων της Fittà. Το πέτυχαν αυτό διπλασιάζοντας τη δέσμευσή τους σε υψηλής ποιότητας terroirs στις πλαγιές των λόφων. Καθώς πολλοί από τους γείτονές τους αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τη γεωργία ή εγκατέλειψαν τη Fittà για την ευκολότερη καλλιέργεια στον πυθμένα της κοιλάδας, 1.000 πόδια πιο κάτω, οι αδελφές αγόρασαν αυτούς τους παλιούς αμπελώνες.
Μια άλλη κρίσιμη απόφαση ελήφθη μετά το καταστροφικό κύμα καύσωνα του 2003. Στα χρόνια που ακολούθησαν, άνοιξαν δύο γεωτρήσεις - σε βάθος 1.000 ποδιών - για να χτυπήσουν το νερό που συγκεντρώνεται στον πηλό κάτω από τα ηφαιστειακά πετρώματα και την άμμο. Αυτό αποδείχθηκε ότι ήταν άλλη μια κίνηση που ωφέλησε το μακροπρόθεσμο παιχνίδι. Η εγκατάσταση της άρδευσης τους έδωσε ένα πλεονέκτημα στα ολοένα και πιο ζεστά καλοκαίρια, αποτρέποντας το θερμικό στρες από το να σακατέψει τα αμπέλια τους.
"Όταν πρόκειται για τη ζωή και το μέλλον σου, κάνεις αυτή την επένδυση", λέει η Meri.
Σταματάει το φορτηγό σε μια πλαγιά αμπελώνα με βορειοδυτικό προσανατολισμό, γνωστή ως Monte Carbonare. Είκοσι στρέμματα αμπέλια Garganega με πέργκολα, ηλικίας κατά μέσο όρο 70 ετών, αγκαλιάζουν την πλαγιά του λόφου με μαύρο βασαλτικό έδαφος. Ξεκινώντας με ένα κλάσμα αυτής της έκτασης - τον πιο ψυχρό αμπελώνα τους - οι αδελφές αγόρασαν με την πάροδο του χρόνου το σύνολό της. Από εκεί προέρχονται οι καρποί για το Soave Classico του οινοποιείου από έναν μόνο αμπελώνα, από το Carbonare UGA (μια επίσημα καθορισμένη υποζώνη), μια εμφιάλωση που έγινε για πρώτη φορά από τους γονείς των αδελφών. (Το Monte Carbonare του 2019 συγκέντρωσε 90 βαθμούς και κοστίζει 30 δολάρια).
" Για εμάς, αυτό το μέρος είναι συναρπαστικό", λέει η Meri. " Η ποιότητα των φρούτων έχει κάτι διαφορετικό, κάτι περισσότερο από τα άλλα μέρη μας. "
Επιστρέφοντας στο οινοποιείο, οι αδελφές και εγώ δοκιμάζουμε διάφορες εσοδείες του Monte Carbonara που χρονολογούνται εδώ και 30 χρόνια. Όλες διακρίνονται από ένα χαρακτηριστικό μείγμα μέντας και βοτανικών νότες.
Σήμερα, η Suavia παράγει περίπου 16.000 κιβώτια ετησίως. Εκτός από τα ξηρά Soaves, οι αδελφές φτιάχνουν επίσης ένα Recioto di Soave που ονομάζεται Acinatium, από παραδοσιακά αποξηραμένα σταφύλια, και μια Garganega όψιμης συγκομιδής που ονομάζεται Le Rive. Για την εγχώρια διανομή, παράγουν επίσης έναν αφρώδη οίνο με μηδενική δοσολογία, metodo classico από Trebbiano di Soave που ονομάζεται Opera Semplice.
Τα τελευταία χρόνια, καθώς έχουν μεταφέρει όλες τις εμφιαλώσεις τους σε βιδωτά καπάκια, έχουν ξεκινήσει ένα άλλο έργο που δείχνει την ποικιλομορφία των ηφαιστειακών terroirs τους. Αυτόν τον Σεπτέμβριο, ξεκινώντας από την εσοδεία του 2020, σχεδιάζουν την πρώτη τους κυκλοφορία τριών μικρής παραγωγής, μονοποικιλιακών Garganegas από τρία UGAs - Castellaro, Tremenalto και Fittà - που συνήθως χρησιμοποιούνται στο Soave Classico.
" Κάθε μικροζώνη έχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της", λέει η Βαλεντίνα, η οποία είναι η οινοποιός, αλλά μοιράζεται τις αποφάσεις οινοποίησης με τις αδελφές της. Το έργο, προσθέτει, " δίνει νόημα στο γιατί βρισκόμαστε εδώ, δουλεύοντας όλα αυτά τα χρόνια σε αυτούς τους λόφους. "
