Ο Michael Martini, ο οποίος γεννήθηκε σε μια δυναστεία κρασιού της Napa Valley και ακολούθησε τα βήματα του πατέρα και του παππού του ως οινοποιός, πέθανε την Τρίτη μετά από σύντομη μάχη με τον καρκίνο του πνεύμονα. Ήταν 73 ετών.
Ο Martini αποσύρθηκε από το οινοποιείο Louis M. Martini το 2015, μετά από 40 χρόνια παραγωγής κρασιού για την οικογένειά του. Στα τέλη του περασμένου έτους, ο Μαρτίνι έπιασε τον εαυτό του να αγωνίζεται να αναπνεύσει. Διαγνώστηκε με καρκίνο 4ου σταδίου στις 23 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με τον φίλο και συνάδελφο οινοποιό Ed Sbragia. Ο Martini απεβίωσε στο σπίτι του στο Dillon Beach της Καλιφόρνια.
"Ο Μάικ ήταν μεγαλύτερος από τη ζωή, αλλά ήταν ευθύς", δήλωσε ο Sbragia, πρώην οινοποιός της Beringer, ο οποίος γνώρισε τον Martini πριν από δεκαετίες. "Μαζί με τη σύζυγό του, Jacque, ήταν ένας ζωντανός, ζωηρός, διασκεδαστικός άνθρωπος".
Η Martini γεννήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 1949 στην Αγία Ελένη. Ο παππούς του Louis M. Martini είχε μεταναστεύσει από τη Γένοβα της Ιταλίας και ήταν ακόμη έφηβος όταν άρχισε να φτιάχνει γλυκό κρασί με την οικογένειά του στο Σαν Φρανσίσκο το 1906. Ο πατέρας του Martini, Louis P. Martini, μεγάλωσε στο Kingsburg στην κοιλάδα San Joaquin, όπου ο Louis M. διατηρούσε την L.M. Martini Grape Products. Καθώς πλησίαζε το τέλος της ποτοαπαγόρευσης το 1933, ο Louis M. πήρε μια ριψοκίνδυνη απόφαση να χτίσει ένα οινοποιείο στην Αγία Ελένη, πιστεύοντας ότι τα ξηρά κρασιά όπως το Cabernet Sauvignon ήταν το μέλλον της οινοποιίας.
Ο πατέρας και ο παππούς του Μαρτίνι ήταν σαν τη μέρα με τη νύχτα. Ο Louis M. ήταν εξωστρεφής, ατρόμητος, ενώ ο γιος του Louis P. ήταν ήσυχος και λόγιος. Ο Mike πήρε από τον παππού του. "Ο Mike ήταν ένας πολύ αστείος, διασκεδαστικός τύπος", θυμάται η αδελφή Carolyn Martini, η οποία ήταν η διευθύνουσα σύμβουλος του οινοποιείου μέχρι που η οικογένεια το πούλησε στην E. & J. Gallo το 2002.
Ο Martini άρχισε να εργάζεται στο κελάρι του οινοποιείου το 1974 μετά από ένα σύντομο πέρασμα από το στρατό. Μετακινήθηκε στο U.C. Davis από το St. Helena για να πάρει το πτυχίο του στην επιστήμη της ζύμωσης. Το 1977 έγινε επικεφαλής οινοποιός, αντικαθιστώντας τον ημι-συνταξιούχο πατέρα του. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, το οινοποιείο ήταν γνωστό για την παραγωγή κομψών κρασιών που έδιναν έμφαση στα φρούτα και τη λεπτότητα. "Δεν ήταν κρασιά που έβγαζαν μάτι", είπε ο Sbragia, "αλλά έφτιαχνε μερικά φοβερά κρασιά. Ήταν ένας πραγματικά καλός οινοποιός".
Ο Martini ήταν ενεργός στην κοινότητα του κρασιού, καθώς διετέλεσε πρόεδρος της ένωσης οινοποιών της Napa Valley, μιας οργάνωσης στην ίδρυση της οποίας συνέβαλε ο παππούς του. Υπήρξε επίσης μέλος των διοικητικών συμβουλίων της Αμερικανικής Εταιρείας Αμπελουργίας και Οινολογίας και του Ινστιτούτου Οίνου της Καλιφόρνιας. Στον ελεύθερο χρόνο του, ο Martini έπαιζε κιθάρα για τους Private Reserve, ένα ad hoc ροκ συγκρότημα οινοποιών (συμπεριλαμβανομένου του Sbragia) που έπαιζε σε εκδηλώσεις κρασιού και κρουαζιέρες.
Ο Μαρτίνι ζούσε πολύ, είπε η αδελφή του Καρολίν. "Του άρεσε να τρώει και να πίνει και να είναι συνέχεια με τους φίλους του. Πέρασε υπέροχα για 73 χρόνια".
Ο Martini επιζεί από τη σύζυγό του, Jacque, και τις δύο κόρες του, Shana και Larkin.
Μείνετε ενήμεροι για σημαντικές ιστορίες σχετικά με το κρασί με τις δωρεάν ειδοποιήσεις έκτακτων ειδήσεων του Wine Spectator.
