Αυτός είναι ο πρώτος Οκτώβριος εδώ και 40 χρόνια που η Lynn Penner-Ash μπορεί να χαλαρώσει. "Ίσως να πάω σε ένα χωράφι με κολοκύθες", λέει γελώντας. " Ανυπομονώ να περάσω το πρώτο μου φθινόπωρο, απλά για να παίξω. " Η οινοποιός και εμβληματική προσωπικότητα της κοιλάδας Willamette αποσύρεται στα τέλη Σεπτεμβρίου, με εντυπωσιακές 41 σοδειές στο ενεργητικό της, και είναι έτοιμη να κοιτάξει μπροστά, όχι πίσω.
Φυσικά, δεν θα την άφηνα να ξεφύγει από αυτό, γιατί η καριέρα της είναι άξια προβληματισμού. Η νεανική 61χρονη Penner-Ash υπήρξε ενεργός παίκτης στην άνοδο του Όρεγκον σε μια παγκοσμίου κλάσης περιοχή κρασιού. Ανήκει σε αυτό που η ίδια αποκαλεί "γενιά του χάσματος" στο Όρεγκον, οινοπαραγωγοί που έφτασαν μετά από πρωτοπόρους όπως ο David Lett, ο Dick Erath και ο Dick Ponzi, αλλά πριν η δεύτερη γενιά γίνει αρκετά μεγάλη για να αναλάβει. "Εκπαιδεύσαμε όλα τα παιδιά τους", της αρέσει να λέει.
Η πρώτη συγκομιδή της Penner-Ash έγινε το 1981 στη Napa Valley, όταν ακόμα εργαζόταν για το πτυχίο της στην αμπελουργία στο UC Davis. Οι γυναίκες οινοποιοί ήταν σπάνιο φαινόμενο εκείνη την εποχή. " Ήταν δύσκολο να πείσεις τους ανθρώπους ότι ήσουν ικανή να ανταπεξέλθεις στις σωματικές απαιτήσεις, ότι ήσουν αρκετά γερή ", θυμάται. " Πάντα ήθελαν να σε βάλουν στο εργαστήριο, ενώ εγώ ήθελα να είμαι έξω και στους αμπελώνες. "
Εργάστηκε τρεις χρονιές στο Domaine Chandon, στη συνέχεια τέσσερις στο Stag ' s Leap Wine Cellars και τέλος ένα χρόνο στο Chateau St. Jean στη Sonoma. Τότε, το 1988, δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από τον Paul Hart, τον αρχικό ιδιοκτήτη του Rex Hill, και το Όρεγκον έγινε το σπίτι της. Ήταν μεταξύ των πρώτων γυναικών οινοποιών στο Όρεγκον και, κατά ειρωνεία της τύχης, δεν είχε φτιάξει ποτέ πριν από αυτό Pinot Noir.
Η κοιλάδα Willamette Valley ήταν μια παλιά, κουρασμένη αγροτική κοινότητα το 1988, με περισσότερους οπωρώνες φουντουκιών, χριστουγεννιάτικα δέντρα και σπόρους χόρτου παρά σταφύλια κρασιού. Υπήρχαν τότε μόνο περίπου 50 οινοποιεία στην πολιτεία. " Ολόκληρη η βιομηχανία κρασιού του Όρεγκον, συνηθίζαμε να λέμε, θα μπορούσε να χωρέσει στο πίσω μέρος του Nick ' s ", λέει ο Penner-Ash για το ιταλικό εστιατόριο του McMinnville, στο οποίο σύχναζαν οι οινοπαραγωγοί για δεκαετίες.
Στην Rex Hill, η Penner-Ash έφτασε μέχρι την προεδρία, πριν αποχωρήσει το 2002 για να επικεντρωθεί στην ετικέτα Penner-Ash, την οποία ξεκίνησε το 1998 με τον σύζυγό της, Ron. Τα κρασιά της σπάνια έχουν βαθμολογηθεί κάτω από το εξαιρετικό, ή 90 βαθμούς στην κλίμακα των 100 βαθμών του Wine Spectator. Τα κρασιά της του 2019, μια χρονιά που βαθμολόγησα με 97 βαθμούς, είναι από τα καλύτερα που έχει φτιάξει ποτέ.
Η συνταξιοδότηση δεν είναι εντελώς απροσδόκητη. Η Penner-Ash πούλησε το ομώνυμο οινοποιείο της στην Jackson Family Wines το 2016, απελευθερώνοντάς την από τις επιχειρηματικές απαιτήσεις για να επικεντρωθεί στην παραγωγή κρασιού. Η Jackson Family έχει επενδύσει εκτενώς στο Όρεγκον τα τελευταία χρόνια και η μάρκα Penner-Ash έχει πρωταγωνιστήσει. Η προστατευόμενη Kate Ayres χειρίζεται την καθημερινότητα για λίγο καιρό και η Penner-Ash αισθάνεται άνετα με τη μετάβαση. " Καταλαβαίνει το στυλ της Penner-Ash και τιμά όλα όσα έχτισα. "Ωστόσο, ο Penner-Ash είναι αρκετά έξυπνος ώστε να γνωρίζει πώς εξελίσσεται η οινοποίηση.
Όσο για το μέλλον, όλα αφορούν υπαίθριες περιπέτειες. Για χρόνια, η Penner-Ash έκανε διακοπές γύρω από εκδηλώσεις κρασιού. "Τα παιδιά το μισούσαν αυτό", λέει για τα δύο ενήλικα παιδιά της. " Ο ενθουσιασμός μου για ταξίδια σε επιχειρήσεις κρασιού είναι κάπως περιορισμένος τώρα. "
Εύκολο να το καταλάβει κανείς, γνωρίζοντας πώς κάνει διακοπές η οικογένεια Penner-Ash: ορεινή ποδηλασία, paddle boarding, σκι, πεζοπορία. Δεν είναι ακριβώς δραστηριότητες φιλικές προς το κρασί. "Είμαστε και οι δύο νέοι και υγιείς", λέει ο Penner-Ash. "Αυτή τη στιγμή προσπαθούμε να κάνουμε κουπί σε όσο το δυνατόν περισσότερα νερά. " Για το σκοπό αυτό, έχουν αγκαλιάσει τη "ζωή με το φορτηγάκι", αλλά στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για ένα στολισμένο Mercedes-Benz Sprinter. "Έχουμε γυρίσει όλες τις ΗΠΑ με αυτό", λέει.
Παρόλα αυτά, παραδέχεται ότι δεν είναι εύκολο να εγκαταλείψει το οινοποιείο. "Θα μου λείψει η συντροφικότητα και το να κάθομαι με τους ανθρώπους και να δοκιμάζω κρασί - η πνευματική και δημιουργική πτυχή", λέει η Penner-Ash. "Μου αρέσουν αυτά τα πράγματα. "
Τα συναισθήματά της είναι ανάμεικτα καθώς πλησιάζουν οι τελευταίες ημέρες της στο οινοποιείο. Σχεδιάζει να είναι εκεί την πρώτη ημέρα του τρύγου, αλλά μετά από αυτό, είναι μια νέα πραγματικότητα. " Με ρώτησαν τι θα κάνω για το επόμενο οινικό μου έργο και είπα ''Τίποτα''", λέει η Penner-Ash. " Και τότε άρχισα να κλαίω. "
Ακολουθήστε τον Tim Fish στο Instagram στο @timfish_wine και στο Twitter στο @TimFishWine.
