Έχω γοητευτεί από ένα δύσκολο να ταξινομηθεί Nebbiolo, ένα που παράγεται στην περιοχή του Barolo, αλλά με χαρακτήρα που δεν μοιάζει καθόλου με το Barolo. Είναι ελαφρύ σε χρώμα και βάρος, με έναν υπαινιγμό άγριας ρουστίκικότητας και ένα σπρέι ανθρακικού σπινθήρα.
Είναι τόσο ευκολοπότιστο που όταν το σερβίρετε σε φίλους, ειδικά παγωμένο σε ζεστό καιρό, τείνει να εξαφανίζεται γρήγορα.
Το κρασί, που ονομάζεται Claré J.C., είναι δημιούργημα του Giuseppe Vaira, ο οποίος διαχειρίζεται την παραγωγή για το αστρικό οινοποιείο G.D. Vajra της οικογένειάς του στο Barolo.
" Η πρώτη βάση του κρασιού είναι ότι μεγαλώσαμε τη δεκαετία του '90 χωρίς τηλεόραση", λέει η 37χρονη Vaira, η οποία είναι γεμάτη ενέργεια και ενθουσιασμό. " Είχαμε την ευκαιρία να διαβάσουμε πολλά βιβλία. "
Για το σκοπό αυτό, το κρασί είναι εμπνευσμένο από έργα αντίκες που περιγράφουν το Nebbiolo πριν από τη φήμη του Barolo.
Ως έφηβος, ο Vaira διάβασε μερικά από τα γραπτά του Αμερικανού ιδρυτή και λάτρη του κρασιού Thomas Jefferson, ο οποίος σε ένα ταξίδι του στο Πιεμόντε το 1787 περιέγραψε το αφρώδες Nebbiolo ως "τόσο γλυκό όσο η μεταξένια Μαδέρα, τόσο στυπτικό στον ουρανίσκο όσο το Μπορντό και τόσο ζωηρό όσο η Σαμπάνια. "
"Για μένα, αυτό το μικρό απόσπασμα άνοιξε έναν κόσμο ερωτημάτων", λέει η Vaira.
Ως νεαρός μαθητής στο Barolo, είχε μάθει ότι το Nebbiolo έγινε ένα εξαίρετο κρασί που χαρακτηρίστηκε ως Barolo στα μέσα του 19ου αιώνα. " Πριν από αυτό, μάθαμε, το κρασί ήταν ελαφρώς ανθρακούχο και μικρότερο. "
Τα βασικά ερωτήματα που έθεσε ο Jefferson στη Vaira ήταν τα εξής: Ήταν οι φυσαλίδες του παλιού Nebbiolo σκόπιμες; Ή ήταν, όπως θεωρούσαν οι περισσότεροι επαγγελματίες του κρασιού, ένα ελάττωμα που οφειλόταν στην έλλειψη κατανόησης της ζύμωσης;
Μερικά χρόνια αργότερα, αφού εγκατέλειψε την ιατρική σχολή για να σπουδάσει αμπελουργία και οινολογία στο Τορίνο, ο Vaira έπεσε πάνω σε ένα άλλο βιβλίο που του απάντησε σε αυτά τα ερωτήματα. Ήταν μια ανατύπωση των πρωτοκόλλων οινοποίησης του 1606 του G.B. Croce, κοσμηματοπώλη του βασιλικού οίκου της Σαβοΐας με έδρα το Τορίνο.
"Είναι η πιο λεπτομερής περιγραφή που έχω βρει για το πώς φτιάχνονταν τα κρασιά στο Πιεμόντε τον 17ο αιώνα", ενθουσιάζεται η Vaira.
Αυτό που ενθουσίασε ιδιαίτερα τον Vaira ήταν η οδηγία του Croce να σφυρηλατεί την κορυφή των βαρελιών Nebbiolo, για να επιτρέψει στα κρασιά να διατηρήσουν τη φυσική λάμψη που προκύπτει από τη ζύμωση.
" Τα κρασιά ήταν πιο ελαφριά, ξηρά και ελαφρώς ανθρακούχα - όχι λόγω άγνοιας, αλλά λόγω θέλησης! " καταλήγει η Vaira. " Για μένα, αυτό ήταν μια επανάσταση. "
Το 2013, ο Vaira άρχισε να πειραματίζεται προσπαθώντας να δημιουργήσει κάτι σαν ένα Nebbiolo αντίκα. Εκείνη τη χρονιά, λέει, " εμφιαλώσαμε έξι φιάλες σαμπάνιας με μερικώς ζυμωμένο Nebbiolo για να δούμε πώς είναι η γεύση του με φυσαλίδες. "
Την επόμενη άνοιξη, ο Vaira ταξίδεψε στην Καλιφόρνια με μερικά μπουκάλια για να δοκιμάσει με τον οικογενειακό φίλο Darrell Corti, τον 80χρονο σήμερα γευσιγνώστη της αγοράς Corti Brothers στο Σαν Φρανσίσκο.
" Του άρεσε. Είχε δοκιμάσει ανθρακούχο Nebbiolo στο Πιεμόντε", λέει ο Vaira. Τον επόμενο τρύγο, ο Vaira παρήγαγε περίπου 3.000 φιάλες με την ετικέτα "Claret J.C." - το "J" για τον Jefferson και το "C" αφιερωμένο στους Croce και Corti.
Οι διεθνείς αγοραστές δίστασαν στην ιδέα του αφρώδους Nebbiolo (Bubbliolo, κανείς;), οπότε ο Vaira πούλησε το απόθεμά του στο Garagiste, τον γίγαντα των πωλήσεων μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του Jon Rimmerman με έδρα το Σιάτλ.
Το κρασί εξαντλήθηκε γρήγορα. Οι εισαγωγείς και οι διανομείς διαμαρτυρήθηκαν για το "τέλος" της Vaira και απαίτησαν αποστολές του κρασιού της επόμενης εσοδείας. " Ήταν αναστατωμένοι, αλλά μέσα από αυτό το θυμό ήθελαν να το αγοράσουν ", λέει ο Vaira με ένα σκανδαλώδες χαμόγελο.
Για τον επόμενο τρύγο, το όνομα άλλαξε σε "Claré J.C.", αφού οι Vairas έλαβαν επιστολή από το Συμβούλιο Οίνου του Μπορντό (Conseil Interprofessionnel du Vin de Bordeaux) που επέμενε να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τον όρο claret, ένα βρετανικό παρατσούκλι για το Μπορντό.
Σήμερα, η παραγωγή του κρασιού είναι το πολύ 1.000 περιπτώσεις. Αυτό είναι μια σταγόνα στον κουβά της εκλεκτικής σειράς 16 κρασιών του G.D. Vajra, μεταξύ των οποίων Barolos, Dolcettos, Barberas, Freisa, ένα αφρώδες ροζέ από Nebbiolo και άλλα. Ο Giuseppe εργάζεται χωρίς τίτλο μαζί με τους γονείς του, Aldo και Milena, οι οποίοι ίδρυσαν το κτήμα και πρωτοστάτησαν στις βιολογικές μεθόδους το 1968, την αδελφή του, Francesca, και τον αδελφό του, Isidoro.
" Όλοι στην οικογένεια είναι πολυτεχνίτες", λέει η Vaira. "Δεν μας αρέσει ο όρος "οινοποιός" ή "οινολόγος". Η μισή ομάδα έχει πτυχίο αμπελουργίας και οινολογίας. "
Το Claré J.C. προέρχεται από μερικούς από τους νεότερους αμπελώνες Nebbiolo του Vairas. Μετά τη συγκομιδή των σταφυλιών, περίμενα ότι η παραγωγή θα αναπαρήγαγε κάποιες προ-σύγχρονες τεχνικές οινοποίησης. Ίσως το πάτημα των σταφυλιών με τα πόδια, η ζύμωση σε παραδοσιακά βαρέλια από καστανιά αντί για δρυ, και ίσως κάποιο παλιομοδίτικο τέχνασμα για να αποφευχθεί η έκρηξη των φιαλών κατά τη μεταφορά ή στα ράφια των καταστημάτων.
Ήμουν απογοητευμένος από αυτή την άποψη: Claré J.C. είναι πραγματικά μια σύγχρονη συνέχεια και όχι ένα ακριβές αντίγραφο ενός παλιού στυλ κρασιού. Ζυμώνεται σε δεξαμενές από ανοξείδωτο χάλυβα, χρησιμοποιώντας ντόπιες ζύμες και ποικίλα ποσοστά ολόκληρων σταφυλιών. Η ψύξη της θερμοκρασίας και το φιλτράρισμα σταματούν τη ζύμωση και οι δεξαμενές υπό πίεση, γνωστές ως αυτόκλειστα, βοηθούν το κρασί να διατηρήσει ένα χαμηλό επίπεδο αφρισμού.
" Το μεγάλο πράγμα του Barolo ήταν να μπει στη σφαίρα της δομής, της πολυπλοκότητας, του βάθους και της βελούδινης υφής", αντανακλά ο Vaira. " Εδώ κάνουμε μια παράκαμψη από τον κανονικό δρόμο. ... Ακόμα μαθαίνουμε. "
